IMSV. Aan de gevoelens van spanning en frustratie die schending van de redelijke termijn meebrengt, ligt in twee van de drie procedures dezelfde fiscale vraag ten grondslag. Naar het oordeel van het Hof is het om die reden niet aannemelijk dat belanghebbende meer spanning en frustratie heeft ondervonden dan indien slechts een procedure langer dan twee jaar zou hebben geduurd. Het Hof kent schadevergoeding toe voor de procedure waarin de grootste overschrijding van de redelijke termijn heeft plaatsgevonden. Omdat de Staat en belanghebbende geen hoger beroep hebben ingesteld kan geen oordeel worden gegeven over de door de rechtbank aan de Staat toegerekende schade.
Meer informatie: http://zoeken.rechtspraak.nl/ResultPage.aspx?snelzoeken=t&searchtype=ljn&ljn=CA2687
Geef een reactie