Gebruiksrestrictie niet verplicht in informatiebeschikking

In deze zaak had de Belastingdienst een dga verzocht om verstrekking van inlichtingen ten aanzien van genoten inkoopkortingen die zijn B.V. had bedongen bij buitenlandse leveranciers, maar die rechtstreeks op buitenlandse bankrekeningen van de dga waren gestort. De dga stelde echter dat hij zonder garantie van de inspecteur – dat wilsafhankelijk materiaal uitsluitend zou worden gebruikt ten behoeve van de belastingheffing (gebruiksrestrictie) – niet verplicht is de gevraagde informatie te verstrekken, nu de inspecteur hem beticht van een strafbaar feit. Volgens het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden volgt uit jurisprudentie dat het niet nodig is dat de inspecteur bij een informatiebeschikking een restrictie formuleert voor het gebruik van wilsafhankelijke informatie voor sanctiedoeleinden. De dga dient al het materiaal te verschaffen dat van belang kan zijn voor een juiste belastingheffing, of het nou gaat om wilsonafhankelijk of wilsafhankelijk materiaal. Als wilsafhankelijk materiaal wordt verstrekt en de inspecteur gebruikt dat materiaal voor fiscale beboeting, dan moet de belastingrechter bepalen welk gevolg men hieraan moet verbinden. Het hof oordeelde dat de inspecteur zijn vermoeden dat de dga over vermogen in het buitenland beschikt dat hij niet in zijn aangifte heeft aangegeven voldoende had onderbouwd. Hij had zich dan ook in redelijkheid op het standpunt gesteld dat de gevraagde gegevens voor de belastingheffing van de dga van belang konden zijn. Het hof verklaarde het hoger beroep van de dga daarom ongegrond.

Wet: artikelen 47, 48, 49, 52a AWR

Meer informatie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 14 maart 2017 (gepubliceerd op 24 maart 2017), ECLI:NL:GHARL:2017:2107