Als de ontvanger van de belastingen een bestuurder van een lichaam aansprakelijk wil stellen voor belastingschulden van dat lichaam, moet hij zijn voornemen eerst bekend maken. Ook is hij verplicht alle relevante stukken te overleggen aan de bestuurder. De belastingrechter mag de fiscus alleen ontheffing van deze verplichtingen geven als een specifieke uitzonderingssituatie zich voordoet. De belastingrechter zal dit ook moeten motiveren.
In een recente zaak voor de Hoge Raad moest een bv twee navorderingsaanslagen omzetbelasting betalen. De ene aanslag betrof opgegeven maar niet afgedragen btw, terwijl de andere naheffingsaanslag zag op btw die de bv volgens de Belastingdienst ten onrechte niet had opgegeven en voldaan. Toen de bv haar btw-schulden niet kon betalen, stelde de ontvanger de bestuurder van de bv aansprakelijk. In de beroepsfase beklaagde de bestuurder zich over het feit dat hij niet was ingelicht over het voornemen tot aansprakelijkstelling. Ook had de ontvanger bepaalde stukken niet overlegd. Hof Arnhem-Leeuwarden wees deze klachten af. De Hoge Raad oordeelde dat het hof deze afwijzing onvoldoende had gemotiveerd en verwees de zaak door naar Hof Den Bosch.
Verschillende opdrachten
Hof Den Bosch moet beide naheffingsaanslagen op verschillende manieren onderzoeken. Zo moet het hof onderzoeken of tijdig een melding van betalingsonmacht is gedaan van de nageheven btw die de bv wel had opgegeven maar niet had afgedragen. De uitkomst van deze vraag bepaalt wie de bewijslast heeft dat in deze zaak (geen) sprake was van onbehoorlijk bestuur. Met betrekking tot de naheffingsaanslag over de niet aangegeven btw geldt dat het hof eerst moet vaststellen of het betalen van te weinig btw was te wijten aan opzet of grove schuld van de bv. Is dat het geval, dan ligt de bewijslast ook bij een tijdige melding bij de bestuurder.
Wet: artikel 36, eerste, derde, vierde en zesde lid IW 1990 en artikel 8:42, eerste lid Awb
Besluit: artikel 7, eerste lid Uitv.besl. IW 1990
Meer informatie: Hoge Raad, 15 januari 2016, ECLI:NL:HR:2016:39
Geef een antwoord