Taxence
Er zijn afsprakendocumenten BPM van de Belastingdienst en het Domein Roerende Zaken (DRZ) openbaar gemaakt.
Het afsprakendocument is een groeidocument dat inzichtelijk maakt hoe bepaalde zaken worden behandeld. Het document wordt geactualiseerd als dat nodig is.
De wijzigingswet met een aanpassing van de Wet vrachtwagenheffing in verband met de implementatie van de herziene Europese tolheffingsregels is in het Staatsblad gepubliceerd.
De geplande gelijktrekking van de bijtelling voor elektrische auto’s met benzineauto’s in 2026 gaat niet door. In plaats daarvan blijft er in 2026 en deels in 2027 een financieel voordeel bestaan voor elektrische auto’s.
De Eerste Kamer heef het wetsvoorstel Implementatie herziene Europese tolheffingsregels aangenomen. Dit wetsvoorstel gaat over het in rekening brengen van het gebruik van bepaalde infrastructuurvoorzieningen in de Wet vrachtwagenheffing.
Vanaf 1 januari 2026 veranderen de tarieven van de motorrijtuigenbelasting (mrb) voor diverse categorieën motorrijtuigen. De Belastingdienst stuurt hierover half november een brief.
De Kennisgroep Auto heeft een standpunt ingetrokken in verband met een viertal arresten van de Hoge Raad.
Met veel interesse heb ik kennisgenomen van deze gepubliceerde documenten. Ik zelf ben werkzaam als jurist met specialisme BPM en ben dus veelvuldig betrokken in procedures hieromtrent. Wij krijgen tijdens een procedure veelvuldig tegengeworpen dat het taxatierapport van belanghebbende niet zou kunnen dienen, omdat de Belastingdienst dit rapport gemotiveerd heeft betwist d.m.v. een rapport afkomstig van DRZ. De taxateur van een belanghebbende moet onafhankelijk zijn en voldoen aan strenge regels, een hertaxatie door DRZ vanwege een BPM controle hoeft aan geen enkele regel te voldoen (allerminst merkwaardig te noemen). Nu blijkt dus dat de rapportages afkomstig van DRZ moeten voldoen aan eisen van de Belastingdienst, waarbij de eisen ook nog eens foutief zijn. Zo heeft de Hoge Raad op 12 mei 2023 geoordeeld dat het ontbreken van het boekenpakket waarde verminderd is, terwijl DRZ de opdracht krijgt dit niet als waarde verminderend te zien vanwege een recente uitspraak van de Hoge Raad. Een taxateur heeft als taak om een onafhankelijk oordeel te geven over de waarde van een object, in dit geval een voertuig. Door dit soort interne afspraken heeft een rapportage van DRZ niks meer te maken met een her-controle van de aangifte waarin de waardebepaling van het voertuig centraal staat, het is enkel het op papier zetten van beleid van de Belastingdienst. Op deze manier is het voor een belanghebbende compleet onmogelijk om ooit gelijk te krijgen in een procedure. Op voorhand is namelijk al bepaald welke uitkomst de DRZ her-controle gaat hebben, waardoor belanghebbende te maken krijgt een omkering van de bewijslast welke dusdanig wordt verzwaard dat er nooit aan kan worden voldaan.
Ik durf de juistheid van te ‘WOO-verzoek’ als gedaan ‘verzoek’ te betwijfelen. Ik heb zélf vorig jaar via een collega een soortgelijk verzoek op DRZ/Belastingdienst gedaan. Ondermeer om ‘werkafspraken’ tussen DRZ (als ‘hertaxateur’) en Belastingstigdienst boven water te krijgen. Het afsprakendocument was dat tot dat moment niet. Het bestaan en de inhoud van de document met ‘werkafspraken’ schetste onze verbazing. Hoé kan het zo zijn dat een belastingplichtige, op grond van EU wet- en regelgeving, een VRIJE keuze mag maken uit drie bpm-aangifte methodieken waar onder Taxatie door een onafhankelijk-erkend-taxateur, de Belastingdienst deze taxatie kan laten HER-TAXEREN (her-taxatie is een rare en ondeskundige term in deze overigens)als een ‘contra-taxatie’ (geregeld in een convenant uit 2014) door een volstrekt niét van de Belastingdienst onafhankelijke partij; i.c. Domeinen Roerende Zaken/DRZ? Dat DRZ niét onafhankelijk beoordeeld blijkt uit het feit dat er een ‘Afsprakendocument BPM’ bestaat waarmee de belastingdienst de werkwijze aan DRZ DICTEERT. Het is bízar dat de rechtspraak dit zelfs volledig normaal lijkt te vinden. In procedures brachten wij een heikel punt(je) als het bestaan van waardevermindering als gevolg van een NL-talig boekenpakket (handleiding/instructieboekjes en onderhoudsboekjes) ook wel genoemd ‘onderhoudsboekjes’ naar voren. Dit werd én wordt doorlopend betwist door de inspecteurs. De Hoge Raad heeft die waardevermindering bevestigd.
Wat bleek? in de vorige werkinstructie aan DRZ stond de erkenning van de Waardevermindering aan DRZ gewoon opgenomen! Toen wij in rechte daarop wezen, was iedereen confuus! Het kwam niet uit … Niet bij de Belastingdienst en niet bij de Rechtspraak. Want; stel je voor…. je schiet het héle bezwaar/beroep af op grond van het ‘onafhankelijke DRZ rapport van de inspecteur dat stelt dat er geen schade aanwezig is’ en dan komt Bolsenbroek met een (inmiddels dus achterhaald) ‘Afsprakendocument BPM’ wat er voor zorgt dat het beroep op het bestaan van ‘boekjes-waardevermindering’ toch nog gegrond gaat. ‘Het kán toch niet dat dán alsnog een kapitaal aan Proceskostenvergoeding wordt betaald?’. Dús …. lós dát óp!! Bedenk even snél een WOO-verzoek en beantwoord dat zes keer sneller dan dat je een WOO-verzoek normaal beantwoord! Pas het afspraken document even handig aan op ondermeer die boekjes, zet daar dan maar in dat de Hoge Raad die waardevermindering NIET waardeverminderend zijn en zorg voor het ‘lekken’ van het afsprakendocument via een surogaat WOO-verzoek. Hoé kán het bestaan???
En dit is nog maar één aspect in het Afsprakendocument BPMbinnen in het slager keurt zijn eigen worst scenario. Ik verwacht dat het niet al te lang duurt, of het EU Hof gaat hier iets van vinden.
Hoé kan het zo zijn dat de taxatiemethodiek onderdeel is van de mogelijkheden om de inmiddels zwaar verrrotte BPM systematiek invulling te geven en de overheid de onafhankelijk erkende taxateur met handen en voeten op de rug bindt aan bizarre taxatieregels?
Ik heb nog NOOIT een WOO-publicatie in dit kader gezien die binnen 2 maanden werd beantwoord! Dit is gewoon ‘bewust lekken’ ….