Pas op met het sluiten van een vaststellingsovereenkomst

19 juli 2018 door Michel Halters Leave a Comment

Gaat iemand expliciet akkoord met verlenging van de termijn voor het opleggen van aanslagen tot na de reguliere aanslagtermijn? En doet diegene ook expliciet afstand van zijn recht om bezwaar te maken tegen overschrijding van die termijn? Dan kan hij in bezwaar of beroep hier niet meer op terugkomen.

Een vermogensbezitter was ingekeerd vanwege voorheen niet aangegeven inkomsten uit vermogen, dat werd aangehouden in Zwitserland. Naar aanleiding daarvan legde de Belastingdienst op 30 juni 2015 een navorderingsaanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2001 op. De inspecteur had op 13 oktober 2014 gevraagd akkoord te gaan met het opleggen van navorderingsaanslagen na 30 november 2014, de datum waarop de termijn afliep voor het opleggen van de navorderingsaanslag 2001. De man ging op 3 november 2014 schriftelijk akkoord met de termijnverlenging. Naderhand ging hij nogmaals akkoord met termijnverlenging tot 1 juli 2015.

Akkoordverklaring rechtsgeldig

In geschil bij Rechtbank Noord-Nederland is of de vermogensbezitter zich op het overschrijden van de navorderingstermijn kan beroepen. De rechtbank oordeelt dat dit niet het geval is. De Belastingdienst had open kaart gespeeld door de man te informeren over het verbod voor de inspecteur om afspraken te maken over termijnverlenging voor het opleggen van navorderingsaanslagen. Desondanks ging de man expliciet akkoord met het opleggen van de navorderingsaanslag 2001 na afloop van de reguliere termijn. Bovendien verklaarde de man uitdrukkelijk afstand te doen van het recht om in bezwaar en beroep te zullen komen tegen de navorderingsaanslag voor zover het ging om het overschrijden van de reguliere termijn. De rechtbank oordeelt daarom dat de navorderingsaanslag 2001 met dagtekening 30 juni 2015 tijdig is opgelegd.

Wet: art. 7:900 BW