Btw bij eenmalige dienst niet per termijn verschuldigd

Het Hof van Justitie van de EU oordeelt dat btw over een eenmalige dienst die in termijnen wordt vergoed in principe is verschuldigd op het moment van de dienst.

Het Hof kreeg prejudiciële vragen voorgelegd die waren ontstaan in een Duitse casus. Een Duitse vennootschap had aan een GmbH bemiddelingsdiensten verleend in verband met de verkoop van een perceel aan een derde. De vergoeding voor deze diensten bedroeg € 1 miljoen. De GmbH moest dit bedrag betalen in jaarlijkse termijnen van € 200.000. De Duitse vennootschap droeg vervolgens de btw over de termijnbedragen af in de jaren van ontvangst van de betaling. Maar de Duitse belastingdienst stelt dat Duitse vennootschap de btw geheel had moeten voldoen in 2012. In dat jaar waren immers de diensten verricht. Het Hof moet dus hierover uitsluitsel geven.

Regeling voor opeenvolgende afrekeningen

Op grond van de btw-richtlijn is de hoofdregel dat een btw-ondernemer de btw is verschuldigd op het moment waarop hij de btw-belaste prestatie verricht. Een bijzondere regel geldt als goederenleveringen of diensten aanleiding geven tot opeenvolgende afrekeningen of betalingen. In dat geval worden deze prestaties geacht te zijn verricht bij het verstrijken van de periode waarop deze afrekeningen of betalingen betrekking hebben. Deze regeling geldt overigens niet voor leveringen van goederen die de ondernemer gedurende een bepaalde periode in huur geeft of op afbetaling verkoopt. Het Hof oordeelt echter dat een eenmalige verrichting van een dienst die in de afnemer termijnen vergoedt, niet onder de bijzondere regel valt.

Betaling termijn bedrag blijft uit

Vervolgens gaat het Hof in op de situatie waarin de partijen een betaling in termijnen overeenkomen. Blijft een betaling van een deel van de vergoeding uit op de vervaldag? Dan telt dit niet als een niet-betaling van de prijs die de heffingsmaatstaf verlaagt.

Richtlijn: art. 63, 64, eerste lid en 90 richtlijn 2006/112/EG

Wet: art. 13 Wet OB 1968

Bron: Hof van Justitie van de EU 28 oktober 2021, ECLI:EU:C:2021:880, C-324/20