Houdster mag voorvoegingsverlies verrekenen met winst nieuwe gevoegde dochter

Een voorvoegingsverlies van een houdstermaatschappij kan te verrekenen zijn met een winst van een gevoegde dochtermaatschappij. De holding moet dan op zichzelf beschouwd wel voldoen aan de werkzaamhedentoets.

Een holding had in 2010 een houdsterverlies geleden van € 90.115. In 2015 had zij een dochtermaatschappij opgericht waarmee zij een fiscale eenheid vormde. De holding verrichtte ook in 2016 houdsteractiviteiten; de dochter managementactiviteiten. De holding gaf voor 2016 een belastbare geconsolideerde winst van € 16.420 aan. Dat bedrag was opgebouwd uit een eigen verlies van € 5.654 en een winst van € 22.074 van de dochter. De holding had vervolgens de geconsolideerde winst verrekend met haar houdsterverlies uit 2010, uitkomend op een belastbaar bedrag van nihil. Rechtbank Den Haag achtte verrekening van het houdsterverlies niet toegestaan. Zie: NTFR 2020/1133.

Voldaan aan werkzaamhedentoets

Die uitspraak houdt in cassatie echter geen stand. De bepalingen in de wet en het Besluit Fiscale Eenheid brengen naar hun bewoordingen namelijk met zich dat het houdsterverlies van de holding tot verrekening komt met haar winst van 2016. Nu is het zo dat de winst van de dochtermaatschappij van 2016 werd aangemerkt als winst van de holding. Maar dat heeft niet tot gevolg dat de holding, als afzonderlijke maatschappij beschouwd, niet voldeed aan de werkzaamhedentoets. Zij verrichtte in 2016 namelijk uitsluitend houdsteractiviteiten. Anders dan de rechtbank heeft geoordeeld, kan de omstandigheid dat de uitkomst van de toepassing van het samenstel van de wetsbepalingen bij een grammaticale uitleg op gespannen voet staat met doel en strekking van een of meer van die bepalingen als zij op zichzelf worden beschouwd, niet rechtvaardigen dat aan dit samenstel van bepalingen een andere uitleg wordt gegeven. De Hoge Raad verklaart het cassatieberoep gegrond en volgt daarmee de conclusie van de Advocaat-generaal op. Zie ook: ‘A-G: Niet te snel van letterlijke wettekst afwijken’.

Wet: art. 15ae, eerste lid en 20, vierde lid Wet Vpb 1969

Besluit: art. 5, vierde lid Besluit FE

Bron: Hoge Raad 11 juni 2021, ECLI:NL:HR:2021:884, 20/00239