De Kennisgroep loonheffing algemeen heeft een standpunt ingenomen over de aanvraag van de kennismigrantenregeling.
De kennismigrantenregeling is ingevoerd met het doel om de kenniseconomie te stimuleren door kenniswerkers aan te trekken en te behouden voor de Nederlandse arbeidsmarkt.
Als een kennismigrant van buiten de EU/EER of Zwitserland voor langer dan 90 dagen in Nederland komt werken en ook in Nederland komt wonen dan vraagt zijn (toekomstige) werkgever een verblijfsvergunning aan bij de IND. Alleen een werkgever die door de IND als erkende referent is aangemerkt kan via de ‘nationale kennismigrantenregeling’ deze verblijfsvergunning voor kennismigranten aanvragen. Op basis van deze verblijfsvergunning mag de kennismigrant ook in Nederland werken.
De aanvraag door de referent leidt tot één beslissing en de uitgifte van één verblijfspas met een aanvullend document op naam van de werknemer. De IND beoordeelt de aanvraag van de werkgever versneld. Met deze verblijfsvergunning is geen tewerkstellingsvergunning meer nodig. De leges voor de aanvraag betaalt de werkgever aan de IND. Een werknemer kan de leges niet zelf betalen.
Vraag
Vormt de aanvraag, verlenging of omzetting van een verblijfs- en/of tewerkstellingsgunning op grond van de KMR door een werkgever (belast) loon voor de werknemer?
Antwoord
Gedeeltelijk. De (advies)kosten van de aanvraag, verlenging en omzetting van de vergunning moeten worden gesplitst in een deel belast loon voor zover het verblijf van de werknemer betreft en een deel dat geen belast loon vormt voor zover het de TWV betreft.
In de situatie dat het een aanvraag betreft voor een vreemdeling van buiten de EU/EER of Zwitserland voor een verblijf van 90 dagen of langer in Nederland, vraagt de werkgever een verblijfsvergunning aan. De leges die door de werkgever worden betaald aan de IND vormen belast loon. De werkgever kan het eventuele voordeel aanwijzen als eindheffingsbestanddeel.
Geef een reactie