In de praktijk verkrijgt de inspecteur veel informatie uit derdenonderzoeken, vaak voordat de belastingplichtige zelf is ondervraagd. In hun e-learning voor Tax Talks gaan mr. Vanessa Huygen van Dyck-Jagersma en mr. Woody G.G. Jansen de Lannoy in op de informatieverplichtingen die van toepassing zijn bij een woonplaatsonderzoek door de fiscus.
De Belastingdienst probeert van allerlei partijen informatie te krijgen over de fiscale woonplaats van een belastingplichtige. Het belang voor de fiscus is duidelijk: een binnenlands belastingplichtige is belast over zijn wereldinkomen, een buitenlands belastingplichtige alleen over zijn Nederlandse inkomen. In beginsel moet de Belastingdienst de gewenste informatie eerst opvragen bij de belastingplichtige. Jansen de Lannoy constateert echter dat in de praktijk de inspecteur eerst de informatie opvraagt bij derden. De belastingrechter staat vaak toe dat de fiscus deze informatie gebruikt. De achterliggende gedachte is namelijk dat regels die voorschrijven dat de fiscus eerst de belastingplichtige zelf benadert, zijn bedoeld om banken en dergelijke te beschermen tegen overvloedige informatieverzoeken. Als een bank zich op de regel kan beroepen, maar dit nalaat, mag de Belastingdienst de verkregen gegevens gewoon gebruiken. Overigens mag de bank in deze situatie aan haar cliënt doorgeven dat de Belastingdienst de desbetreffende gegevens heeft opgevraagd, aldus Jansen de Lannoy.
Meer weten?
Tax Talks is hét online learning platform voor fiscalisten. Wekelijks (40x per jaar) wordt een webinar of e-learning beschikbaar gesteld die u via het online platform kunt bekijken. Na het afronden van de bijbehorende kennistoets ontvangt u een certificaat en PE-punten. Bent u nog geen abonnee?
> Neem dan nu een kennismakingsabonnement voor slechts € 95!
Geef een antwoord